Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jaśle

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Jaśle I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Grzegorz Wanat

Protokolant: st. asyst. sędz. A. S.

po rozpoznaniu 22 listopada 2021 roku w J.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko K. M.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 96/21 upr.

Uzasadnienie wyroku z dnia 22 listopada 2021 r.

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w pozwie skierowanym przeciwko K. M. domagał się zasądzenia kwoty 921,83 zł w raz z odsetkami i kosztami procesu. W ostatecznym żądaniu pozwu, w związku ze spłatami dokonanymi prze stronę pozwaną, wnosił o zasądzenie kwoty 26,42 zł wraz z odsetkami.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z twierdzeń pozwu i załączonych do niego dokumentów prywatnych, powód opiera swoje roszczenie na umowie pożyczki, jaka miała łączyć pozwanego K. M. z(...). z o.o. w W. z dnia 7 sierpnia 2017 r. a którą – w drodze przelewu wierzytelności – miał nabyć powód. Strona powodowa wywodzi przedmiotowe roszczenie z faktu niedopełnienia przez pozwanego obowiązków wynikających z w.w. umowy pożyczki. Zgodnie z umową wypłacona kwota pożyczki wynosiła 500 zł. Pożyczka miała zostać spłacona w terminie do 6 września 2017 r. w łącznej kwocie 641,42 zł.

Przed merytorycznym rozstrzygnięciem zasadności zgłoszonego powództwa należało w pierwszej kolejności rozstrzygnąć kwestię posiadania przez powoda legitymacji materialnoprawnej w niniejszej sprawie, albowiem ma to dla sprawy istotne i pierwszorzędne znaczenie, warunkujące jej dalszą analizę.

Podkreślić należy, że legitymacja procesowa, a więc posiadanie prawa podmiotowego lub interesu prawnego do wytoczenia powództwa stanowi przesłankę materialną powództwa, a jej brak stoi na przeszkodzie udzieleniu ochrony prawnej. Brak legitymacji materialnej (czynnej lub biernej) skutkuje co do zasady oddaleniem powództwa. Stosownie do treści art. 509 § 1 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew) chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Nadto, zgodnie z art. 509 § 2 k.c., wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W niniejszej sprawie powód nie wykazał, aby nabył skutecznie wierzytelność określoną w pozwie. Przedstawiając bowiem kserokopię umowy przelewu wierzytelności, nie przedstawił rzetelnego wyciągu z załącznika nr 1, obejmującego wykaz nabytych wierzytelności. Należy zauważyć, że zgodnie z przedstawioną umową przelewu z dnia 22.03.2018 r. wierzytelności nabywane na podstawie tej umowy miały zostać określone w Załączniku nr do tej umowy. Tymczasem w § 7 umowy wskazano, że załącznik nr 1 umowy stanowi wzór protokołu przekazania dokumentów, a nie wykaz wierzytelności. Wobec rozbieżności w treści samej umowy oraz wobec faktu, że przedstawiony przez powoda wydruk fragmentu tabeli – k.19 nie zawiera żadnych cech indywidualizujących go jak część umowy przelewu, w szczególności brak pierwszej strony bądź nagłówka wskazującego, że jest to wykaz wierzytelności do umowy przelewu z dnia 22.03.2018 pomiędzy (...) Sp. z o.o. a powodem, Sąd odmówił mu mocy dowodowej, jako dokumentu prywatnego w tym zakresie.

Niezależnie od powyższego Sąd zważył, że powód nie wykazał swojego roszczenia co do wysokości.

Jak wiadomo, ostatecznie powód dochodził kwoty 26,42 zł wraz z odsetkami od 1 lipca 2021 r. Powód nie przedstawił, ani w pozwie, ani na późniejszym etapie postępowania żadnych dokumentów na okoliczność poczynienia z pozwanym nowych ustaleń co do warunków i terminów spłaty zadłużenia przez pozwanego. O fakcie istnienia takich uzgodnień między stronami można jedynie domniemywać z wydruków korespondencji, przedstawionej przez pozwanego ( k.38-50). Powód w tym zakresie nie przedstawił żadnych twierdzeń, ani wyliczeń, które pozwoliłyby zweryfikować Sądowi ostateczne saldo zadłużenia z przedmiotowej umowy pożyczki.

Mając na uwadze powyższe, Sąd działając na mocy art. 509 k.c. § 1 k.c. a contrario w zw. z art. 720 k.c. i 6 k.c. oddalił powództwo.

Niniejsze uzasadnienie, z mocy art. 505 ⁸ § 4 k.p.c. ograniczało się do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku.